Jarosław RubinW przewodniku Monte Cassino i okolice. Szlakiem 2 Korpusu Polskiego znajdziesz nie tylko opisy szlaków turystycznych, ale również informacje dotyczące rozlokowanie oddziałów 2 Korpusu Polskiego w czasie bitwy o Monte Cassino – w niniejszym artykule opisuję rozlokowanie oddziałów 3 DSK w rejonie Domku Doktora (1. Brygada Strzelców karpackich).
1. Brygada Strzelców Karpackich na Głowie Węża
Pisząc przewodnik turystyczno-historyczny, a może nawet turystyczno-patriotyczny, przyjąłem założenie, że ważne jest opisanie szlaków turystycznych, która prowadzą nas do miejsc, gdzie walczyli żołnierze 2 Korpusu Polskiego w czasie bitwy o Monte Cassino. Równie ważne jest powiązanie tych miejsc z oddziałami, które uczestniczyły w bitwie i choć niektórymi żołnierzami i dowódcami jednostek, którzy brali udział w walce.
Odwiedzając Domek Doktora warto uświadomić sobie, jak wyglądało rozlokowanie oddziałów 3 DSK w rejonie Domku Doktora. Można to zrobić z przewodnikiem w ręku, gdzie znajdują się stosowne mapy i opisy.
Opis rozlokowania oddziałów przytaczam na podstawie książki M. Młotka Trzecia Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1947, t. I.
1. Batalion Strzelców Karpackich
27 kwietnia dowódca zgrupowania 1. Brygady Strzelców Karpackich płk Walenty Peszek objął dowodzenie na przejętym od Brytyjczyków odcinku. Pierwszy batalion zajął stanowiska na wschodnim stoku grzbietu Głowa Węża – Domek Doktora – Bramka – wzgórze 593 z kompaniami pierwszą, drugą i czwartą w pierwszej linii i trzecią w odwodzie w rejonie Małej Miski. Dowództwo batalionu mieściło się w Dużej Misce.
Najbliżej nieprzyjaciela znalazła się czwarta kompania pod dowództwem por. Tadeusza Lenarta. Już pierwszego dnia padło na kompanię ponad sto pocisków moździerzy i ranny został jej dowódca. Najcięższe straty – jeszcze przed bitwą – poniosły jednak kompanie druga i trzecia.
2 Batalion Strzelców Karpackich
Drugi batalion, który w 11 maja atakował wzgórze 593 i 569, rozwinął swoje kompanie od lewego skrzydła batalionu pierwszego – pierwszą, drugą i trzecią w pierwszej linii – wzdłuż zbocza naprzeciw Colle D’Onofrio (wzgórza 450 i 445), oddzielonego od nieprzyjacielskich punktów oporu dość głębokim ściekiem i jarem w kierunku Zameczku, który należał już do 4 Brytyjskiej dywizji piechoty. Kompania odwodowa (czwarta) i dowództwo batalionu rozmieściły się w rejonie ruin domków na południe od Dużej Miski.
3 Batalion Strzelców Karpackich
W ostatnich dniach kwietnia i w pierwszych dniach maja nastąpiły zmiany i przesunięcia na odcinku 1. brygady. 3 batalion zluzował swoimi kompaniami kompanie pierwszego batalionu. Dnia 1 maja o godzinie 23:15 dowódca trzeciego batalionu ppłk Józef Sokol przejął dowodzenie na dotychczasowym odcinku 1. Batalionu, który przeszedł do odwodu brygady do Dużej Miski, z wyjątkiem odwodowej trzeciej kompanii w rejonie Małej Miski.
Najbliżej pozycji niemieckich (40 m) znajdowała się 2 Kompania por. Józefa Szlampa (zginął 13.05.1944 roku). W pobliżu Domku Doktora i dwóch studni zajęła stanowiska 4 Kompania por. Tadeusza Radwańskiego. Kompania 1. (ppor. Władysława Jagiełły) znalazła się w środku pozycji, zwrócona twarzą ku San Angelo.
Reszta 3 Batalionu – dowództwo, część plutonów kompanii dowodzenia, rzuty gospodarcze wszystkich kompanii oraz cała 3. kompania pozostały w Wielkiej Misce.
