Jarosław RubinMówiąc o książce „Bitwa o Monte Cassino” mamy zazwyczaj na myśli dzieło Melchiora Wańkowicza. Tymczasem jest jeszcze jedna książka pod tym tytułem, której autorem jest płk dypl. (a później generał brygady) Henryk Piątkowski.
Bitwa o Monte Cassino z dedykacją autora
Bitwa o Monte Cassino autorstwa płk. dypl. Henryka Piątkowskiego ukazała się w Rzymie w 1945 roku w Bibliotece Orła Białego. Na okładce znajduje się napis: „Tylko dla użytku służbowego”.
Książka ma tylko 117 stron tekstu, ale zawiera niezwykle dokładne mapy pokazujące położenie jednostek 2 Korpusu Polskiego przed bitwą o Monte Cassino oraz przebieg pierwszego i drugiego natarcia. Pięć map, nazywanych w książce szkicami, zostało wykonanych przez Kompanię Geograficzną 2 Korpusu. W książce jest też 8 szkiców perspektywicznych sporządzonych przez tę Kompanię.
Mapy są na tyle dokładne, że zawierają nie tylko znane nazwy związane z bitwą (Domek Doktora, Widmo, Winnica), ale również rozmieszczenie i kierunki natarcia różnych jednostek wojskowych. Na mapie przedstawiającej drugie natarcie zobaczyłem np. położenie Zgrupowania Majora Smrokowskiego, oznaczone na szkicu jako „Mjr. S”.
Zdając sobie sprawę, że nie każdy ma dostęp do książki płk. Piątkowskiego, zamieściłem reprodukcje czterech map z tej książki w przewodniku „Monte Cassino i okolice. Szlakiem 2 Korpusu Polskiego”.
Książka, która jest w moim posiadaniu, ma na stronie tytułowej dedykację autora. Ciekawe, komu napisał ją Henryk Piątkowski „z koleżeńskim uściskiem dłoni”?
Generał brygady Henryk Piątkowski
Autor książki „Bitwa o Monte Cassino” – gen. Henryk Piątkowski ma bardzo ciekawy życiorys, który warto poznać.
Henryk Tadeusz Piątkowski urodził się 11 lipca 1902 roku w Brzezince.
W 1917 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. W listopadzie 1918 walczył w obronie Lwowa przed Ukraińcami, jako szef kompanii sztabowej.
Od stycznia 1919 służył w 5 pułku piechoty Legionów, następnie w Brygadzie Strzelców Lwowskich. Od 1 czerwca 1919 – w stopniu podporucznika.
W pierwszej połowie lat 20. ubiegłego wieku aktywnie uprawiał lekkoatletykę, jako zawodnik Polonii Warszawa. Był mistrzem Polski w sztafecie 4 × 100 metrów w 1925 roku, wicemistrzem w biegu na 110 metrów przez płotki i w sztafecie 4 × 100 metrów w 1924, a także brązowym medalistą w biegu na 100 metrów w 1924 i w biegu na 200 metrów w 1923. Dwukrotnie ustanawiał rekordy Polski: w biegu na 200 metrów przez płotki oraz w sztafecie 4 × 100 metrów.
Podczas przewrotu majowego w 1926 roku wraz ze Szkołą Podchorążych Piechoty opowiedział się po stronie wojsk rządowych. Oddział pod jego dowództwem obsadził Most Poniatowskiego. Por. Piątkowski był obecny podczas rozmowy marszałka Józefa Piłsudskiego z prezydentem RP Stanisławem Wojciechowskim.
Od stycznia 1936 był oficerem do zleceń w Sztabie Głównym Wojska Polskiego. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca. Po kampanii wrześniowej przedostał się do Rumunii, tam został internowany. Po ucieczce dotarł do Stambułu, a następnie służył w sztabie Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie.
Od V 1941 do II 1942 w OZ Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, a lutego 1942 służył w dowództwie SBSK (w tym jako szef sztabu). Awansował na podpułkownika dyplomowanego 3 maja 1943.
Od sierpnia 1943 do maja 1944 był szefem sztabu 3 Dywizji Strzelców Karpackich, brał udział w bitwie o Monte Cassino. Od czerwca do listopada 1944 był dowódcą 5 Wileńskiej Brygady Piechoty.
Od XI 1944 do IX 1946 był I zastępcą szefa Sztabu Naczelnego wodza w Londynie. Po demobilizacji osiedlił się w Londynie. 1 czerwca 1964 roku został awansowany do stopnia generała brygady przez Naczelnego Wodza gen. Władysława Andersa.
Zmarł 1 kwietnia 1969 w Penley w Walii. Został pochowany na cmentarzu South Ealing w Londynie.
Gen. Henryk Piątkowski był dwukrotnie odznaczony Orderem Virtuti Militari. Posiadał Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nr 1677.
Jako historyk wojskowości opublikował książki: Bitwa o Monte Cassino (Rzym 1944), Kampania wrześniowa w Polsce 1939 r. (Londyn 1946), Wkład Polaków do II wojny światowej (Rzym-Londyn 1945), Krytyczny rozbiór bitwy warszawskiej 1920 roku (Londyn 1957).
